Vakantie in zicht

En toen was het alweer een weekje later, met op de planning een dagje Wet 'n wild met Flor en de kinderen. Dus werd ik op zaterdag morgen weer opgehaald door Flor. Ik was benieuwd want ik ben nog nooit naar een water pretpark geweest. Voordat we het park in gingen hebben we nog even bij de Woollies wat broodjes en een hele kip gehaald, aan gekomen in het park bedachten we dat we ook wel even messen, servetten en bordjes mee hadden moeten nemen, nou ja dan maar even kip met de handen plukken, maar het was heerlijk. Hahaha de kinderen zaten Flor al te sarren, als pa dit hoort...
Wel lachen, toen maar aan de water glijbanen begonnen. Eerst met zijn allen naar de Mammoth falls, hier zat je met zijn vieren in een rubber broodje en zoefde je van de glijbaan af, erg leuk. Daarna zijn we naar de River Rapids gegaan, gewoon snelle glijbanen, ik ging alleen aan het biet oprijd rechtop zitten, waardoor ik wel een aparte smak in het water maakte, maar gelukkig niks aan de hand. Je had hier ook een relax waterversnelling waar je met een rubber band gewoon met de stroom mee kon drijven. De kinderen vonden dit geweldig maar Flor en ik hadden het na 1 rondje wel gezien. Ik had ondertussen de aqua loop al gezien en die leek mij wel erg leuk om te doen, maar hier waren de kinderen nog te klein voor. Dus ik alleen naar boven met een soort van plankje op je rug. Boven aangekomen moest je in een buis gaan staan met je armen gekruist en je voeten ook. Vervolgens ging de vloer on je voeten vandaan. En had je een 40ft vrije val, waarna je met 60 km/hr door een loop vloog, en 10 seconden later was het alweer voorbij, maar wat een kik. Als laatste heb ik ook nog een glijbaan gedaan die praktisch met 90 graden naar beneden ging die was best eng moet ik zeggen. Maar al met al erg gezellig, en ik hou ervan poedelen in het water.
Op zondag moest ik helaas nog een paar uurtjes werken, om mij voor te bereiden op een klant inspectie die die maandag zou beginnen. Was al met al wel een heftig weekje, de twee inspectie dagen waren erg pittig, op maandag een Tour gegeven op het lab en verschillende vragen moeten beantwoorden, en toen bleek dat ik de volgende dag een presentatie moest gegeven over de afdeling. Wow, dus 's avonds maar even een presentatie in elkaar gedraaid. De volgende dag moest het dus gebeuren maar gelukkig ging het goed, en ik kreeg nog een compliment van de directeur en andere collega, dus dat was erg leuk. En toen was het alweer woensdag, de dag dat Ramona aankomt in Australië, ik heb haar opgepikt 's morgens vroeg op Roma Street Station, waar ze met de trein vanaf het vliegveld naar toe was gekomen, samen met de bus weer naar mijn appartement gegaan. Hier heb ik haar een 5 minuten speed tour door het huis gegeven om vervolgens mijn huissleutels achter te laten (wat raar is want je hebt de hele dag het gevoel dat je wat vergeten bent) en snel naar het werk te gaan. Ik had een sollicitatie gesprek dus ik kon niet te laat komen. Maar wel raar dat er iemand rond loopt in Brisbane die je kent vanuit Nederland. Helaas was ik wat aan de late kant thuis, maar we hebben samen heerlijk gegeten bij Canvas, het leuke restaurantje tegenover mijn appartement. Geweldig leuk personeel, leuke muziek, heel relax sfeertje, lekker tapas gegeten. Top, maar 's avonds konden we beide onze ogen bijna niet open houden, dus werd het tijd om ons bed in te rollen. De volgende dag mijn wekker maar extra vroeg gezet zodat ik niet te laat thuis zou zijn, maar ja dat is natuurlijk niet gelukt;)
Ik moest vandaag weer eens een presentatie geven over de nieuwe QC structuur aan het management team, zo geef je bijna nooit een presentatie en zo sta je ze om de paar dagen te geven. Maar ja dit ging ook weer goed eniedereen was het er mee eens dus kan het doorgevoerd worden. Dus weer een beetje te laat naar huis. Wij op zoek naar een leuk restaurantje in de buurt, want tja het is hier nu eenmaal even duur als je uit eten gaat of zelf kookt. Maar er was niet echt meer iets anders open dan de Canvas dus daar maar weer naartoe. Wat erg leuk was, de ober herkende ons en wist ook nog precies wat we de vorige dag hadden gegeten. Maar dit keer wouden we pizza, hij adviseerde ons om de pizza deal te nemen, wat ons uiteindelijk 30 dollar scheelde, wauw leuk, dat had hij niet hoeven doen....
Nog 1 dagje werken en dan heb ik ook eindelijk vakantie, maar ik moest nog zoveel doen op het werk dat ik maar om 6 uur ben begonnen en 's avonds weer om ongeveer 8 uur thuis was..... Heftig dagje en ja ik moest alweer een presentatie geven, maar dit keer aan de afdeling on de nieuwe structuur ook aan hun te vertellen. Maar de dag ging voorbij en ik heb VAKANTIE!!!!!!!
Samen met Ramona 's avonds naar South bank gegaan en hier lekker rond geslenterd en over een avond markt gelopen. Ook hier maar weer lekker gegeten en Ramona heeft haar eerste XXXX gedronken.

Ondertussen kon ik mijn ogen bijna niet meer open houden, maar ja we wouden natuurlijk de Story Bridge ook nog even bij avond bekijken dus maar op de gratis water Ferry ofwel stads taxi op het water gestapt en nog even over de rivier gevaren. En deze keer was ie oranje, hij heeft vaak een andere kleur, dus ik moet hem ook maar eens in een ander kleurtje fotograferen. Na een tijdje varen weer uitgestapt en naar huis gelopen. Helaas begon het onderweg heeeel hard te regenen en waren compleet doorweekt tegen te tijd dat we thuis aankwamen. Maar dat mocht de pret niet drukken, ik daarna gelijk mijn bed ingerold.

18 april Op Naar Cairns

De volgende dag was het tijd om te vertrekken, eerst even samen op het balkon ontbeten en daarna de koffer gepakt om vervolgens de trein naar het Domestic Airport (binnenlandse luchthaven) te pakken. Daar aangekomen konden heel makkelijk zelf de koffer inchecken, ja dat ging op zich best makkelijk (we hadden samen maar 1 koffer) totdat we een zware bagage label aan de koffer moesten hangen ( lees samen 25 kg, dat valt best mee) eerst drukte ik op een knop, waardoor de koffer de band al op ging terwijl Ramona het label er nog niet aan had. Kon hij natuurlijk niet goed gescand worden, komt hij weer terug, maar print dat systeem gelijk een tweede label uit, oke, nou dan het eerste label aan koffer weer de band op, label aan de verkeerde kant, komt die koffer weer terug. En ja hoor hoor print die computer weer een 3e label uit. Nou uiteindelijk poging nummer 3 en twee extra labels ging de koffer goed door de scan. Op naar de douane, om de hand bagage door de scan te halen. In Nederland ben je gewend dat ze je boarding pas en paspoort willen zien maar dat hoeft hier niet. Ramona en ik werden allebei uit de rij gepikt voor een explosieven check, met zo'n test die je anders alleen op tv ziet, maar we hadden allebei geen bom mee dus dat was oke. Vervolgens ff een kopje thee gedronken en naar de gate gelopen. Hier aan gekomen hoefde we alleen maar een boardingpas te laten zien, we konden zo het vliegtuig in zonder maar een keer een paspoort nodig te hebben, ook konden we appels eten en drinken mee nemen, een binnenlandse vlucht in Australië is wel veel makkelijker.
De vlucht naar Cairns duurde 2 uur en 10 minuten. Beetje turbulentie maar het verliep goed. Toen we het vliegtuig uit kwamen kon je gelijk merken dat het warmer was en broeieriger. Eigenlijk hadden we binnen no time onze koffer terug en konden we bij het Auto verhuur bedrijf onze Rode Ford Focus ophalen. Omdat ik al eerder links had gereden en Ramona door het vliegen haar jetlag benen weer terug had ging ik maar eerst rijden, het verbaasde me hoe makkelijk het dit keer ging en ik me niet eens meer vergis in de ruitenwisser of richtingaanwijzer. Oefening baard kunst zullen we maar zeggen. Toen maar besloten om gelijk maar een stuk verder naar het noorden te rijden richting Daintree forrest national park. Wat ook weer makkelijk was er gaat eigenlijk maar 1 weg naar het noorden en dat is de Captain Cook highway, denk nou niet dat dit een snelweg is want dat is niet zo. Het is een slingerende kustweg rechts de zee en links de bergen en bossen etc. Onderweg gelijk al snel gestopt om van het uitzicht te genieten en snel een paar foto's te schieten, lees snel want het regent hier en hebben af en toe aardige buien. We zijn weer verder gereden en toch maar gestopt bijREX look out. Weer heel mooi natuurlijk. Uiteindelijk in Mossman gestopt en een motel gezocht het Demi view motel. Ze hadden nog een kamer vrij, dus dat was mooi, konden de auto bij de kamer parkeren heel makkelijk.Ze hoefde niet eens je ID kaart of paspoort te zien en niks te registreren, vooral niet te moeilijk doen.Het dorp zelf is niet heel spannend, maar ze hadden nog wel een Thai restaurant dat open was dus daar maar naar binnen om te eten. Ondertussen begon het echt heeeel hard te regenen, maar omdat deze Thai ook een afhaal gedeelte had hebben we daar een paar tijdschriften gepakt en een extra drankje besteld, een beetje gelezen en de bui afgewacht. Tussen de buien door zijn we terug gelopen naar onze kamer en hebben we lekker buiten gezeten met een kopje thee, en maar eens bedacht wat we de volgende dag Zouden doen, en dat gaat Cape Tribulation worden en daar hebben we nu al zin in.

19 april Cape Tribulation

Het heeft vannacht erg veel geregend, maar ja wat ’s nachts valt datvalt overdag niet zullen we maar zeggen. Vanochtend vroeg op gestaan, om om 8 uur bij de supermarkt te zijn. Was de supermarkt nog niet open, dan maar onderweg wat halen. Wij op weg naar Cape Tribulation, wat was het weer een mooie route om te rijden, onderweg moesten met de Daintree Ferry de Daintree River over steken, dit bleek een pont te zijn waar we met de auto op konden. Deze Ferry gaat de hele dag heen en weer, toen we daar aankwamen moesten we even wachten omdat hij nog aan de overkant was, maar dat was zeker geen probleem.Daarna konden we door naar CapeTribulation, dit is een heel mooi gebied in Daintree national park. Hier kwamen we uit bij de Kulki boardwalk, deze kwam uit bij de zee, wat onwijs mooi was dat, jammer dat het nog erg bewolkt was, maar daar was het niet minder mooi om. Onderweg nog een paar rode krabben gezien, ik kreeg hier wel een beetje een expeditie robinson gevoel, en nee we hebben ze niet gevangen om op te eten.Vervolgens weer een stukje terug gereden, omdat we een tentje hadden gezien waar we wel wat konden eten, het was ondertussen bijna 11 uur en we hadden nog steeds niet ontbeten, bleken we te laat te zijn voor het ontbijt en te vroeg voor de lunch, maar gelukkig wezen ze ons op een tentje aan de overkant waar we nog wat konden halen. Daar een kip sandwich gehaald die erg lekker was. En dat niet alleen omdat we honger hadden... Haha. Daarna hebben we de Dubuji boardwalk gelopen, ongeveer 1200 meter maar weer erg mooi, het is hier toch wel op en top regenwoud. Mooie planten, lekker vochtig en warm. Genieten dus. Op veel bordjes staat rainforest meets the reef, nou dat is ook zo, het woud eindigt op het strand. Adembenemend mooi. Ook zagen we hier de eerste blauwe vlinder de Ulyssis butterfly, zo super om die in het echt te zien. Normaal zie je die alleen maar in het Dierenpark Emmen. Vervolgens zijn we doorgereden naar de Mardjja boardwalk. Deze was ook 1200 meter maar die liepen we een stukje sneller, hier nog wel een paar mooie vogels gezien, maar die krijg je bijna niet op de gevoelige plaat. Daarna wouden we door naar het Daintree Discovery centre. Onderweg nog even gestopt bij een thee plantage voor een foto momentje. Toen we vervolgens door reden moesten we ineens in de remmen, want er stak een Cassowary over met drie jongen, in dit hele gebied staat het bol met bordjes, pas je snelheid aan denk aan de Cassowary. Zo gaaf dat we er een in het echt hebben gezien. Ik had hem al wel in de Australia zoo gezien maar dit is gaver hoor. Daarna doorgereden naar de Daintree Discovery centre, hier nog even leuk rondgelopen en maar gelunched met een bananen / noten muffin. Voor de nacht hadden we een slaapplek geregeld bij de Thorton beach bungalows. Gelukkig hadden we ze onderweg al gezien, dus we konden er zo op af. Onderweg nog een ijsje gegeten bij de Daintree Ice-cream company. Hier hebben ze allemaal fruitbomen staan waar ze zelf ijs van maken. Ook hadden ze hier mooie planten en bloemen staan. Hier hebben we de Ulyssis weer zien vliegen en ook nog op de foto kunnen krijgen. Aangekomen bij de bungalows wisten we even niet waar we moesten wezen, maar de buurtjes wezen ons op een briefje op de de deur, ze hadden ons gemist maar we mochten ze altijd even bellen, als je geen bereik had dan moest je even op het strand gaan staan. Hoe grappig in Nederland heb je juist vaak geen bereik op het strand. Bleek de deur gewoon open te staan en de sleutel binnen te liggen, ook wel makkelijk dit. Maar we zaten natuurlijk op een verlaten stuk, dus toch de auto maar gepakt en in het donker op zoek naar een plaats waar we nog wat konden eten. Maar hier in het donker komt er natuurlijk een hele nieuwe wereld tot leven, allemaal padden op de weg en ook een groene boomkikker. Helaas is er ook een pad gesneuveld onderweg, maar na een poosje zoeken toch wat gevonden om te eten.Al met al toch al 3 dieren gezien van de Daintree big 5. De Cassowary, de groene boom kikker en de Ulyssis vlinder, alleen de krokodil en de schildpad missen nog maar ja dan hadden we het water op gemoeten.

20 april Terug naar Cairns

We werden hier in het regenwoud alweer vroeg wakker van alle onbekende geluiden. Hoort erbij. Maar we waren toch wel nieuwsgierig naar dezon'sopgang, ondanks dat het erg bewolkt was zagen we toch ook al een beetjezonlicht. Dus wij snel kleren aangeschoten en de straat over naar het strand. Wauw hadden we daar toch een hele gaven zonsopgang, die heb je in Nederland dan weer niet boven zee. Genieten dit. We zijn dus maar vroeg op pad gegaan. De auto ingepakt en weer richting het zuiden, we hadden al even bij het restaurant van gister geïnformeerd of ze ook ontbijt hadden en dat was zo, vandaag iets verstandiger en maar direct ontbeten. Kwamen we daar aan om 8 uur bleken ze een stroom storing te hebben, maar ze waren al bezig met de nood generator dus als we een beetje geduld hadden konden we wel ontbijten, geen probleem wij hebben geen haast en er was genoeg te zien hier, het was een beetje een mini dierentuin, ze hadden vogels, slangen en kleine Walabi's leuk om te bekijken. Na het ontbijt de auto weer gepakt richting de Ferry, hier bleken we ineens op de boot zelf te moeten betalen, maar dat mannetje kwam een beetje laat bij ons , toen mochten we gratis over. Hierna naar Daintree village gereden, dit stelde eigenlijk niks voor alleen een paar gelegenheden waar je excursie kon boeken. Dan maar richting Port Douglas, onderweg in Morsman bij de Woollies maar wat eten voor de lunch gekocht en ook een paar müsli repen en een zakje chips voor het geval dat. Port Douglas was een leuke badplaats maar wel met de wat duurdere merken. Leuk om even doorheen te slenteren, hier ook maar onze lunch genuttigd op een bankje in de schaduw, daarna hier nog even een uurtje op het strand gelegen, en met de voetjes door het water gelopen in een stukje wat was afgezet voor zwemmers, wat was het water hier heerlijk warm , tot nu toe konden we de zee nog niet in ivm gevaar voor krokodillen. Na dit relax momentje doorgereden naar Cairns, omdat we nog niks geboekt hadden eerst maar een onderkomen gezocht op internet, na een leuke gevonden te hebben hebben we gereserveerd en zijn we hierna toe gegaan. We konden nog even in het zwembad heerlijk, ook gelijk excursies geboekt voor de komende twee dagen.

21 april Kurunda

Vandaag waren we er weer op tijd uit want we hadden een "excursie" geboekt, we hadden om 9.15 uur een plekje gereserveerd in de Senic skyrail. Dit is een gondel die ons naar Kurunda zou brengen. Deze skyrail is 8 km lang en gaat over het regenwoud heen, onderweg hadden we twee stops. bij de eerste stop Red Peak hadden we een korte wandeling en een mooi uitzichtpunt, bij de tweede stop konden we de Barron waterval bekijken, hij was mooi maar om te zeggen spectaculair nou nee, maar dat kwam omdat we buiten het regen seizoen om zaten. Daarna gingen we door naar Kurunda, dit was een klein toeristisch dorp, met allemaal kleine winkeltjes, maar wel even leuk om door te wandelen hier nog een leuke rok gekocht.. We hebben hij de plaatselijke supermarkt een Pie gekocht en wat te drinken, deze hebben we lekker op een muurtje opgegeten. Om twee uur hadden we de trein terug geboekt, dit was een oude trein (Kurunda senic Railway)die ons weer naar beneden zou brengen. Daar aangekomen zei het mannetje dat de achterste drie coupe's leeg waren en dat we daar ook mochten zitten, zodat we bij het raam konden zitten. Wij naar de allerlaatste coupe gelopen en die bleken we uiteindelijk helemaal voor onszelf te hebben. Wat een super keuze was, want voor de foto's was dit erg leuk omdat we vaak de trein er dan bijop hadden, deze tocht duurde 1,5 uur maar wat een super mooie tocht, mooie uitzichten, watervallen weer genieten. We zijn bij Freshwater station uitgestapt waar we in een shuttle bus konden stappen die ons weer naar de parkeerplaats van de skyrail bracht. Daarna weer teug gereden en nog even bij het zwembad gaan liggen lezen. 'S avonds weer het centrum van Cairns in gegaan en daar een lekkere pizza gegeten, bleek 1 van de serveersters uit Nederland te komen, even een leuk kletspraatje gemaakt.

22 april Duiken op het Great Barrier Reef

Vandaag gaat het dan eindelijk gebeuren, we gaan naar het Great barrier reef. Ik heb er al helemaal zin in, we werden door een busje om 7 uur opgehaald die ons naar de haven bracht. Hier konden we aan boord van de Reef expirience, helaas was de zee erg ruig vandaag en werd het een aardig hobbelig ritje. Ik had ook een duik geboekt dus ik moest tijdens het varen een briefing bijwonen met deVeiligheidvoorschriften. Dit was voor in de bootwaar het erg warm was en ik werd daar ineens kots beroerd, praatje volgehouden en toen snel naar buiten in de frisse wind. Dit hielp maar iets, maar gelukkig na een klein poosje waren we op plaats van bestemming, er ging echt een opluchting door de boot, want er waren best veel mensen ziek. Toen het water maar in om te snorkelen, wat soms nog wel ff pittig was door de golven en door de stroming doe er stond, maar wat ontzettend gaaf. net of je in een aquarium zwemt al die kleuren koraal en ook al die gekleurde vissen, zo bijzonder. Er waren 8 groepjes van 4 die gingen duiken en ik zat in groep 8, tegen de tijd dat ik aan de beurt was me mee laten nemen door de stroming terug naar de boot. Duikvest aan en dan 1 voor 1 met de duikinstructeur naar beneden om even onder de boot te blijven hangen. Ik was de eerste en onderwater moest je laten zien dat je je bril kon klaren en je adem automaat weer uit en in kon doen. En dan ging ze de volgende halen, bij haar ging het niet zo makkelijk dus ik heb al met al een tijdje daar onder de boot gehangen. Maar onder de boot zwommen al heel veel vissen dus ik had genoeg om te bekijken. Daarna gingen we verder naar beneden en hebben we op 8 meter diepte gedoken. Wat mooi hier al die verschillende vissen en kleuren. En boven en onder je allemaal koraal. Ook was er een fotograaf mee onder water die foto’s nam van iedereen.Vervolgenskwam er ook nog een grotere vis, ik ben de naam even kwijt, maar die vond mij niet zo aardig en beet een hap uit mijn pak,oeps. Gelukkig kwam de fotograaf tussen beide en zorgde ervoor dat de vis weg ging, had wel ff de schrik te pakken. Maar verder was het zo ontzettend mooi.Helaas was het snel voorbij en moesten we na 15 minuten weer naar boven. We hebben lekkergelunchtop de boot BBQ vlees met lekkere salades. Ik heb toen maar gelijk een tweede duik geboekt. Hiervoor gingen we eerst met de boot naar een ander stuk van het rif.Dit keer waren er maar 7 mensen die nog weer gingen duiken. Ik zat in een groepje van drie. Ik had nu een andere instructeur en nadat ze had gevraagd hoe de eerste duik was verlopen mochten we alle drie zelf naar beneden. Deze plek was nog mooier dan de eerste zoveel kleuren en verschillende vissen. Ook had je meer hoogte verschillen in het rif. Soms zwom je over het rif, en ineens was er een kloof waardoor het soms een beetje een gevoel van hoogtevrees gaf, maar zo leuk. Deze duik heeft 45 minuten geduurd en op zijn diepst 11 meter, ikmoest mijzelf af en toe even knijpen dat dit echt was en geen droom, voor mij is dit een kinderwens die uitkomt. De terug weg kregen we wijn met kaas en zoute koekjes, op zich was het geen kaas zoals in Nederland maar het was heerlijk na twee maanden geen kaas te hebben gegeten. De terugweg was ik weer niet helemaal lekker, dus maar weer buiten gaan zitten, en de crew kwam pittig vragen elke keer hoe het ging, maar gelukkig werd het niet zo erg als de heenweg. 'S avonds nog een hapje gegeten maar erg lekker smaakte het me niet mijn maag toch nog van streek.

23 april Op weg naar Airlie Beach

Vandaag hebben we de eerste langere reisdag op de planning. We willen vanavond in Airlie beach aankomen. Volgens de route planner gaat ons dit ongeveer goed 8 uur de tijd kosten, nou wij dus maar om half acht de auto in gestapt. De eerste stop waar we bij de Woollies een broodje en een sapje hebben gekocht en een thee en koffie bij de Maccas. Lekker op de parkeerplaats ontbeten.
Het blijft een heerlijk landschap om doorheen te rijden, het veranderd constant. Onderweg kwamen we heel veel Creeks tegen, of te wel droge sloten :), maar ze hadden wel bijzondere namen, Christmas creek, breakfast creek, little goodbye creek, was elke weer leuk om die namen te lezen. We hebben ook voor het eerst de Kangaroo in het wild gezien, helaas wel dood aan de kant van de weg, maar dat hoort ook wel weer bij Australië .
Eind van de dag kwamen we aan in Arlie beach, hele kleine badplaats met erg veel hostels, wij zitten ook in zo'n hostel genaamd magnums, maar dan wel een twee persoonskamer, een slaapzaal is niet aan ons besteed. Tevens is dit een grote kroeg wat wel veel vertier geeft er leuk om even een biertje te drinken.

24 april Varen op de Whitsundays

Vandaag een tripje naar de Whitsunday eilanden op de planning. Dit zijn 74 tropische eilanden bij elkaar. Maar we werden deze keer pas om 9.45 uur opgehaald dus we konden uitslapen, nou ja we waren natuurlijk gewoon weer vroeg wakker. Dus nog even door Airlie beach gelopen en een paar winkels bekekene en even ontbeten. Lekker relaxed. Vervolgens met het busje naar de haven, en hier met de big fury (snelle boot) naar de Whitsunday eilanden gevaren. Wat is het hier weer mooi, ja wat dat betreft val ik in de herhaling maar het is gewoon een erg gaaf land. We hebben eerst weer gesnorkeld, en ook hier was het heel mooi, maar stiekem vond ik het in cairns mooier. Hierna zijn we naar Whiteheaven beach gevaren, nou dat is echt een paradijs op aarde, alsof je in de film de blue lagoon bent terecht gekomen, zo mooi. Hier konden we ook naar een look out wandelen, maar eerst hebben we geluncht. Heerlijk picknicken, salades garnalen broodjes en beleg en fruit, tijdens de lunch kwamen een paar hagedissen of varaan of zoiets ons kwam vergezellen, weer een aparte ervaring, na de lunch omhoog gelopen naar de look out, hier hadden we echt een heel mooi uitzicht over de eilanden. Ik moest mijzelf wel even knijpen, beleef ik dit allemaal echt. Na de wandeling nog even op het strand gelegen. Toen we onderweg terug waren naar de haven, zagen we in de verte ineens een een klein bootje die een oranje noodsignaal had afgeschoten, onze boot er in vol vaart erop af, bemanning snel de noodmiddelen pakken, bleek het een klein bootje te zijn die al een paar uur aan het dobberen was met pech, ook een andere boot was op het noodsignaal afgekomen. Onze boot kon ze niet slepen, maar het andere bootje gelukkig wel, dus nadat alles goed bleek, zijn we terug gevaren, of die mensen er nou blij mee waren dat er een boot vol toeristen op hun afkwam, maar ja beter iets dan niets. Al met al weer een leuke trip gehad. 'S avonds heerlijk gegeten bij een leuk restaurantje. Super top.

25 april ANZAC Day

Vandaag is het ANZAC (Australia New Zealand Army cor)Day, dit is een nationale feestdag inAustraliëen New zeeland en dit jaar werd de 100 ste herdenking gevierd. Het is het zelfde als dedodenherdenkingin Nederland. Zeherdenkenalle overleden in de oorlogen. Wij hadden vandaag een reisdag op de planning, om uiteindelijk uit te komen in Hervey Bay, alleen was de afstand toch best een dingentje, zonder stoppen zou het ons al 10 uur de tijd kosten en ongeveer 800 km, we keken wel hoe ver we zouden komen. Want een snelweg hebben ze nog steeds niet.Dus maar om7.00 hr vertrekken dachten we, maar toen we om 7 uur oudenuitcheckenwas ernet een Greyhound bus aangekomen vol backpackers, maar gelukkig hadden ze al snel door dat wij woudenuitcheckendus mochten we even tussen door.

Ook dit was weer een mooie rit door vele verschillende landschappen. Ook nu had je weer er leuke borden langs de kant van de weg.Rest or R.I.P. Break the drive and stay alive.Fatique zone, keep playing Trivia and stay alive. Ze hadden dus gewoon allemaal vragen langs de weg en een paar kilometer later de antwoorden, dat was wel weer leuk. Het langste stuk wat de navigatie aangaf aan 1 stuk was 354 Km dat is ongeveer heel nederland door. Maar omdat en een feest dag was en ook nog zaterdag was het niet heel druk op de weg en liep het eigenlijk heel vlot. In 1 dorpje hebben we even kort moeten wachten ivm met een optocht. Maar dat was zo voorbij. Dus we begonnen toch het gevoel te krijgen dat we in Hervey Bay konden uitkomen. Dus toch maar doorgereden. Het was ondertussen al donker geworden maar ja we hoefden nog maar een half uur dus we gingen door. Even snel op een parkeerplaats op internet een onderkomen gezocht en daar op af gegaan, ondertussen was het alweer 19.30 hr. Het lag niet echt in het centrum maar wat een leuke sfeer was hier en je kon er ook nog voor 12 dollar een warme maaltijd krijgen dat is natuurlijk geen geld. Ook konden we nog een excursie naar Fraser Island boeken dus daar hadden we al weer zin in. Na het eten nog even wat gedronken en onze kamer opgezocht het werd alweer. Hier voor het eerst een dekbed over gehad sinds ik in Australië ben, tja begint hier toch wel af te koelen, ik begin al over een winter jas na te denken, maar daar wil Ramona niks van weten elke keer als ik daar over begin, hahaha

26 april Fraser Island

Vandaag alweer een boot tripje. We werden om 7.30 hr bij het complex opgehaald door een bus die ons naar de haven bracht. Hier zijn we op een veerboot gestapt die ons naar Fraser Island zou brengen. Fraser Island is het grootste zand eiland ter wereld en staat op de wereld erfgoed lijst. Ook heb je hier nog een zuiver ras Dingo’s rondlopen en mag je dus geen dieren meet het eiland op nemen. Dus in de haven stond nog een leuk bord. Op Fraser Island 80 km/hr op de stranden en 30 km/hr op de andere paden tenzij anders aangegeven. Je kan dit eiland alleen op met een 4x4 aangedreven auto of bus. We hadden een excursie geboekt met een 4 x 4 bus. De boottocht duurde ongeveer 45 minuten, maar wel weer genieten. Op het eiland konden we de bus in stappen die daar klaar stond. Deze bracht ons over eenhobbeligzandpad dat door de bossen liep naar de eerste stop. Hiermaakte we een wandeling langs de Wangoolba creek. Dit is een beek met heel helder water, zo helder heb ik het nog nooit gezien, dit is du ook erg moeilijk op de foto te krijgen, omdat het een zand bodem heeft en als je een foto maakt het gewoon een zandpad lijkt. Onze chauffeur/ gids had ook veel te vertellen over de planten en bomen hier in de omgeving wat welinteressantwas.

Hierna zijn we doorgereden naar naar het strand, wat hier dus ook gelijk de “snelweg”is. Hier kwamen we uit bij het “Fraser national airport”. Hier stonden kleine Cessna vliegtuigen, waar je een rondvlucht in kon maken over het eiland, Wij elkaar even aankijken en we hadden gelijk zoiets van doen, once in a lifetime. Dus wij naar een paar veiligheid instructies mee met depilootde lucht in, heel apart om vanaf een strand op te stijgen met een kleinvliegtuig. Maar wat een mooi uitzicht heb je dan het was af en toe een beetje hobbelig in een klein vliegtuigje maar zo mooi, we hebben nog haaien zien zwemmen in de zee en we hadden een mooi uitzicht op de meren op dit eiland. Eentje had vanuit de lucht een vorm van een vlinder zo mooi. Hierna ook weer geland op het strand. In totaal gingen er 8 mensen een rondvlucht maken en de rest van de mensen ging met de bus naar het punt waar wij weer gingen landen. Wat was dit weer mooi zeg.

Hierna zijn we doorgereden naar The Pinacles, een paar mooie zand rotsen. Hierna gingen we naar een scheepswrak wat hier op het strand ligt, deze hadden we al gezien vanuit de lucht en nu mochten we hem van dichtbij ook nog bekijken. Het was wel het meest gefotografeerde stuk roest wat er is ongeveer.

Hierna gingen we naar Eli Creek, weer een hele heldere beek. Hier kan je langs lopen en na een stuk kon je dan het water in en door de beek weer terug lopen richtig het strand. Toen ik het water in stapje verloor ik mijn lens kapje maar gelukkig is dit water zo helder dat je hem zo weer kon pakken. Het water was een beetje fris maar zo helder weer niet normaal gewoon. Hier hebben we ook nog even op het strand kunnen liggen voordat we doorgingen naar de enigeaccommodatieop het eiland om te gaan lunchen.Na de lunch stond Lake McKenzie op het programma om even te gaan zwemmen, vlak bij het meer zagen we ineens een Dingo, de gids door het dolle heen, helemaal blij dat we er een hadden gezien, schijnt niet alle dagen voor te komen. Aangekomen bij Lake McKenzie zijn we even het koude water in geweest, maar weer zo ontzettend helder. Ze zeggen dat dit water erg goed is voor haar en huid, nou we zullen zien, helaas ging de zon al snel onder en werd het aardig fris. Na hier een poosje te hebben rondgehangen zijn we de bus weer ingestapt naar de veerboot, maar kwamen we daar onderweg nog een Dingo tegen, nu was de gids helemaal blij. De terug weg op de veerboot konden we heerlijk van de zonsondergang genieten. ’s Avonds hebben we weer heerlijk gegeten bij onzeaccommodatie. En hiergezelligweer een biertje gedronken.

27 april Kings Day, op weg naar Brisbane

Vandaag weer richting Brisbane via de Glasshouse Mountains. Dit is een nationaal park die ook de de ergoed lijst staat, deze bergen zijn eigenlijk vulcnische pluggen. Onderweg hadden we nog een mooie auto route gevonden die we wouden rijden van Maleny naar Mapleton. We hebben eerst in Maleny gestopt om een beetje te winkelen en te lunchen. Onderweg gestopt bij Gerrard’s lookout en ook bij het mapleton national park, waar je de mapleton waterval kon bekijken, helaas was de lookout afgesloten dus hebben we maar een wandeling gemaakt in dit regenwoud, je had er nog wel een andere lookout de Peregrine lookout, maar hier kon je waterval ook niet zien, hoewel ik mij afvroeg of hij uberhaupt te zien was. Hierna doorgereden naar de Glasshouse Mountains, dit was nog wel een groot gebied en ik had dus een collega een sms gestuurd om te vragen welke berg we het beste konden bekijken en dat bleek Mt. Tibrogargan te zijn. We konden hem in eerste instantie niet heel erg makkelijk vinden, maar uiteindelijk toch gelukt. Hier hebben we een wandeling van 3 km om de berg heen gemaakt. Tijdens deze wandeling hadden we mooi uitzicht op de andere bergen. Ook begon de zon onder te gaan en dit bleek een mooi uitzicht te zijn, toch wouden we niet te lang boven blijven dus zijn we naar beneden gegaan en de auto weer gepakt. Onderweg kwamen we een bordje tegen met de Lookout Mt Beerburrum. Zullen we zullen we niet, toch maar gegaan. Eerst moesten we nog een stuk over een onverharde weg naar boven. Vanaf hier konden we de berg op lopen, maar wat een pad ongeveer 700m steil de berg op 30-40 graden was het wel. Maar wat een klim was dit gewoon een totale workout. Boven gekomen was het prachtig, twee telle genieten en weer naar beneden want nu begon het toch wel heel donker te worden, maar dat was dus ook weer steil naar beneden lopen.Gelukkighebben we het gehaald alleen aan het einde zag je niet veel meer. Dus wij in hetdonker weer de berg afgereden en weer op weg naar Brisbane.

Hier nog eerst via Mt Coot-tha gereden dat een super mooi uitzicht geeft over de stad, ik had dat natuurlijk al vaker gezien maar als je hier bent moet je het gewoon bekijken, en ook dit keer was het weer super mooi al die lichtjes, ook heb je het vaker gezien echt genoeg krijg je er niet van. Daarna naar mijn appartement gereden engedoucht. Ramona had twee oranje shirtjes mee genomen met Party Queen erop. Wij deze aangetrokken om toch eenbeetje Koningsdag te vieren Down under. Helaas is er op maandag niet heel veel te beleven in Brisbane, maar we zijn toch maar even naar Southbak gegaan, we waren aan de late kant en zelfs iets vinden om te kunnen eten was niet makkelijk meer, maar gelukkig konden we bij een Turks resaturant nog terecht. Hierna zijn we nog wat gaan drinken waar we een kiwi stel ontmoete omdat ze ona al eerder hadden zien lopen met onze shirts maakte ze hier een opmerking over waarom we die aan hadden, leuke avond gehad met deze mensen.Omdat we geen zin hadden om op de bus te wachten die niet meer zo vaak ging op dit tijdstip hebben we een taxi gepakt, en nu wou de taxi chauffeur ook graag weten waarom we de shirtjes aan hadden, wij dat uitleggen en kregen we ook nog korting omdat onze Koning jarig was, toppi.

28 april Byron Bay

Omdat de reisdag naar Hervey bay zo vlot verlopen was hadden we zomaar een extra dag over. We hebben besloten om naar Byron bay te rijden. Dit is het meest oostelijke punt van het vaste land van Australie. Byron Bay zelf is meer een backpackers dorp,We zijn weer op tijd vertrokken en het was ongeveer 1,5 uur rijden dus dat viel wel mee. Hier bij de vuurtoren gekeken die hier op het meeste oostelijke punt staat, en van het mooie uitzicht genoten. We konden nog verder afdalen maar dat hebben we niet gedaan omdat we de klim van de dag ervoor nog aardig in de benen hadden zitten. Zagen we hier zomaar een paar dolfijnen voorbij zwemmen zo mooi om te zien. Maar deze dag hebben we voornamelijk op het strand gelegen en een boekje gelezen en lekker even niks gedaan.
In totaal hebben we deze vakantie 2750 km gereden en dat in 12 dagen een leuk tripje.