Week 1

En zo ineens zit ik in Brisbane, Australië en dat na twee maanden gedoe om een visum.

Voor degene die het niet mee heeft gekregen, ik moest ontzettend veel documenten aanleveren, zoals een CV in het Engels, een werkgevers verklaring vanuit Groningen als wel uit Brisbane. Ik moest al mij diploma’s laten vertalen en goed laten keuren door de rechtbank in Leeuwarden etc.. Er was nog even sprake van dat ik een examen Engels moest maken, maar dat hoefde gelukkig niet omdat ik niet ga emigreren en het bleek dat het visum bureau een verkeerd visum aan het aanvragen was. Toen uiteindelijk het goede visum gevonden was en de directeur een verklaring had getekend dat hij er voor zorgt dat ik weer op het vliegtuig naar huis stapJ, was het Visum op 17feb15 dan toch rond en kon ik op 19feb15 vertrekken.

Op de dag van vertrek werd ik door mijn Moeder, Heidi en Sara uitgezwaaid op het station. Dat pipse bekkie van Sara(2,5jr) toen de deuren van de Trein dicht gingen, slik.

Aangekomen op Schiphol, was daar Ramona om mij uit te zwaaien. Eerst even snel mijn bagage in gecheckt om vervolgens samen nog even te lunchen. Daarna was het toch echt tijd om afscheid te nemen en de A380 van de Emirates op te zoeken. Helaas vertrokken we vanuit Schiphol al met een vertraging van 45 minuten, omdat er een incident was met een passagier. Maar goed in de business klas zit je vrij relaxed en bij het raam met een glaasje champagne kom je de tijd wel door.Dan toch eindelijk de lucht in, helaas omdat ik de week voor vertrek ziek was en erg verkouden kreeg ik wel heel erg last van mijn oren. En de droge lucht in het vliegtuig maakte het hoesten er ook niet beter op. De eerste tussen stop was Dubai, omdat we natuurlijk al met vertraging vertrokken waren mochten we niet landen. Dus moesten we nog 45 minuten rondjes cirkelen boven Dubai.

Hierdoor had ik nog 30 minuten om mijn volgende vlucht te halen, dus snel door de douana en op zoek naar de trein die me naar de andere Terminal zou brengen. Natuurlijk begon ik weer erg te hoesten, wat resulteerde dat mensen verder bij mij vandaan gingen staan, net alsof dat helpt in een trein....

Maar goed ik had mijn vlucht gehaald, die omdat er nog Cargo geladenmoest worden uiteindelijk met 20 minuten vertraging vertrok, hierdoor nam ik maar aan dat mijn koffer ook mee ging op de vlucht. Wat uiteindelijk gelukkig ook zo was.

De volgende stop was Singapore, hier zou het vliegtuig een stop over hebben, wat inhoud dat je het vliegtuig voor 1,5 uur moet verlaten, dat was wel erg lekker na zo’n lange zit. Moet ik zeggen dat die Aziaten niet zo fan zijn van hoestende mensen, ze liepen met een boog om mij heen...ik heb geen ebola mensen.

Toen brak uiteindelijk de laatste fase van de lange vlucht aan, op naar Brisbane. De piloot melde alvast dat we Turbulentie konden verwachten omdat het slecht weer was in Australië. Hij vergat er waarschijnlijk bewust even bij te vermelden dat Cycloon Lam en Marcia aan land waren gegaan. Wat ik ook wel weer kan voorstellen, omdat er anders paniek uitbreekt in het vliegtuig. De turbulentie viel op zich wel mee.Ik heb wel eens erger mee gemaakt. We zijn precies volgens schema om 1 uur ’s nachts geland.Op naar de Douane, natuurlijk werd mijn paspoort meegenomen, en omdat ik te veel Border Security heb gekeken krijg je het dan wel even benauwd, het zit toch wel echt goed met dat visum? Het idee alleen al dat je gelijk weer terug zou moeten naar Nederland. Maar gelukkig kreeg ik al vrij vlot mijn paspoort weer terug en mocht ik door lopen, wat er nu aan de hand was dat weet ik nog steeds niet. Maar ja door naar de bagage band om mijn koffer op te pikken, en ja hoor de koffers kwamen drie rijen dik op de band terecht en die van mij lag natuurlijk helemaal bovenaan gelukkig kwam er een aardig man mij even helpen met de koffer.

In de aankomst hal stond er netjes een Chauffeur voor mij klaar met een bordje met mijn naam erop, eens moet de eerste keer zijn dat mijn naam op zo’n bordje staat. (service van de emiraten, als je business class vliegt kun je een auto met chauffeur krijgen).En zo zat ik binnen een uur na de landing in mij Hotel/appartement. Tot aan dat moment was ik mij nog niet eens bewust van de cycloon Marcia, totdat er allemaal berichtjes binnen kwamen vanuit Nederland, ik dus maar even de tv aangezet en daarop was toch wel te zien dat de cycloon erg heftig was geweest. Maar in Brisbane viel het mee en heeft het vooral veel geregend.

Zo ook de hele zaterdag. Tja en je moet toch eten dus ik de regen maar in om een paar boodschappen te doen. Doorweekt weer terug in mijn appartement, gelijk maar weer een ander setje kleren aan getrokken. Verder niet veel gedaan een beetje bijkomen van de reis.

Op Zondag was het weer alweer een stukje beter en heb ik even een rondje gewandeld tussen de buien door, Via Southbank naar de Botanic gardens en toen via Queens mall weer terug. Omdat de luchtvochtigheid erg hoog is op dit moment, was het erg warm en op het moment dat je buiten komt loopt het zweet in straaltjes van je hoofd, net alsof je in de tropen loopt.Zal ik hier aan kunnen wennen?

Maandag was dan toch de dag dat ik aan het werk moest, omdat ik vandaag ook naar mijn Appartement zou verhuizen waar ik de komende zes maanden verblijf, moest ik met mijn Koffer, Trolley en tas naar het werk. Dat is best een gesleep moet ik zeggen. Maar goed in Roma street op de trein gestapt en 4 stations verder in Dutton Park er weer uit. Gelukkig is het niet al te ver lopen naar het werk. Daar aangekomen waren de mensen erg blij om me weer te zien, wat erg fijn was.

Ze hadden zelfs een werkplek voor mij vrijgemaakt, omdat ze nog wisten van de vorige keer dat ik die werk plek die ik toen had niet zo fijn vond.

Nog voordat ik mij kon installeren werd ik al door de directeur mee genomen om even bij de buren (TRI , die een binnenplaats hebben waar je koffie/thee kan kopen)een kop thee te gaan drinken en even bij te praten . Daarna was het voornamelijk veel regelen, om overall toegang tot te krijgen.

Omdat mijn verkoudheid nog niet over was had ik aan het eind van de dag geen stem meer over, en de collega’s vroegen zich af of ik echt niet naar een Dokter moest, en ik maar zeggen dat het al stukken beter was dan de twee weken daarvoor....ze vonden dat moeilijk voor te stellen.

Na de lunch samen Kay van Personeelszaken naar mijn appartement gegaan, zodat ik daar mijn koffers daar even kon dumpen. En daarna weer naar het werk.

’s Avonds had ik een brief in de Brievenbus en ik denken dat ik mooi onder mijn Engels examen uit gekomen was. Moest ik een huisraad check doen, tja en die lijst is natuurlijk in het Engels, en ik wee niet eens in het Nederlands hoe het keukengerei al heetlaat staan in het Engels, maar na een poosje puzzelen ben ik er redelijk uit gekomen, en tja omdat ik helaas nog geen internet heb in mijn appartement kon ik het ook niet even op Google opzoeken. Mijn appartement is best groot moet ik zeggen, woonkamer met een open keuken, twee slaapkamers en een douch met Toilet. En een Balkon van ongeveer 2,5 bij 4 meter. Tja en hoe kan het ook anders in Australië op dat Balkon staat een mega BBQ...wie weet ga ik hem nog eens testen. Het appartement ligt eigenlijk wel centraal en alles is wel te belopen, alleen lopen hier in Brisbane is toch wel even wat anders dan in Nederland omdat het hier echt heel heuvelachtig is, dus het is af en toe echt pittig. Ook kijk in vanaf mijn Balkon tegen het Gabba stadion aan, dit is HET stadion van Brisbane en hier spelen ze onder ander Cricket.

Het appartementen complex ook nog zit boven een klein winkel centrum, wat wel weer handig is met boodschappen doen, aangezien ik alles lopend doe. Boodschappen dat is ook wel een dingetje de prijzen gaan hier wel een keer over de kop, dus mensen in Nederland is alles zo duur nog niet.

Verder is het wel bijzonder om je afval weg te brengen, nadat ik de juiste gang had gevonden blijk je je afval in zo’n stortkoker te kunnen gooien, dat zie je normaal toch alleen op TelevsieJ

Het appartement is op loop afstand van mijn werk ongeveer 25 minuten, maar omdat het ’s ochtends vroeg al erg heet is doe ik het de heen weg met de Bus om niet al te bezweet op het werk aan te komen en ga ik de terug weg lopen.

En toen ging de week toch weer best snel voorbij. Nog even een Australisch mobiel nummer geregeld en een bank rekening geopend, omdat dat toch wel makkelijker is en weer transactie kosten scheelt.

Op Vrijdag morgen hadden we op het werk een morning tea, omdat we afscheid namen van Alana van QA, die met zwangerschapsverlof ging en dat terwijl ze al over twee weken is uitgerekend. Dus er waren allerlei hapjes en chips en toastjes met dippers etc...en dat in de morgen. Hier is je zwangerschapsverlof toch ook wel iets anders geregeld dan in Nederland. Je baas is verplicht om je plek 12 maanden voor je beschikbaar te houden, maar je zwangerschapsverlof is onbetaald. Dus ze blijven hier gemiddeld 10 tot 11 maanden weg na de geboorte.

Na het werk ben ik met een collega van QC (mijn afdeling) mee gereden naar de Friday night drink. Het cafe waar we heen gingen lag al halverwege mijn appartement ideaal. We hebben met een klein clubje een paar biertjes gedronken, voornamelijk mensen van de andere afdelingen, maar wel even leuk om ze te leren kennen, niet dat ik ze altijd even goed kon volgen, want na zo’s intensieve week houd je Engels er wel een beetje mee op. Vooral als ze erg snel praten en dat Australische accent..... Maar desondanks was het wel gezellig.

Dit weekend een beetje de buurt verkend en op Zondag naar Kangaroo point geweest. Erg mooi uitzicht over het centrum en de Brisbane Rivier. Tevens is het park erg gezellig en overal zijn mensen aan het picknicken of BBQ-en. Ooknemen ze muziek mee en gaan Salsa dansen etc..

Tevens kunnen je hier naar al de idioten kijken die de kangaroo cliffs aan het beklimmen zijn, zal toch nooit mijn sport worden, maar is wel leuk om naar te kijken. Ik heb voornamelijk lekker in mijn boek gelezen. Nog even een foto’s genomen van de sky-line bij zonsondergang. ’s Avonds was er een wedstrijd aan de gang in het Gabba, ik heb geen flauw idee welke wedstrijd het was , maar ik kon het gejuich in mijn woonkamer horen, gaat er gezellig aan toe daar. Maar eens op het werk informeren waar ik kaarten kan kopen, zou wel leuk zijn om een wedstrijd te bekijken, niet dat ik iets snap van Cricket, maar toch.

WEEK 2

Deze bestond vooral uit lange dagen werken, want we hadden een product vrij te geven deze week. Voor QC moest er nog erg veel gebeuren, maar gelukkig hebben we alles op tijd af gekregen.

Deze week ook eindelijk internet gekregen voor in mijn appartement, wat inhoud dat ik een dongel van het werk heb gekregen. Dus op donderdag gelijk maar even skype uitgeprobeerd met moeders, en het werkte.

Op Vrijdag met twee collega’s even buiten de deur wezen lunchen en ’s avonds natuurlijk weer naar de Friday night drink. Deze keer was het aardig wat drukker omdat we afscheid namen van een collega die besloten heeft om een fun employment aan te gaan, wat inhoud dat ze gaat rondreizen en genieten.

Op zaterdag had een collega een Picknick georganiseerd in Mowbray park. De collega’s van QC gingen niet heen omdat het vooral iets voor collega’s en hun kinderen was. Aangezien ik nog niet heel veel te doen had, ben ik toch maar even heen gegaan. Dus op internet een bus opgezocht die er in de buurt stopte handdoekje mee zakje chips mee en op pad gegaan. Natuurlijk stapte ik weer een halte te vroeg uit dus moest ik nog even een stukje wandelen voordat ik er was. Er waren ook wel een heel aantal collega’s zonder kinderen. En met een biertje en een chipje en wat ballen en kinder speelgoed word het al gauw gezellig. Er werd zelf een zakloop wedstrijdje gehouden, let wel met zakken op kinder formaat wat het weer dubbel zo grappig maakte.

Natijd heeft 1 van de collega's me weer bij mijn appartement afgezet wat weer erg handig was.

Op Zondag aan mijn eerste avontuur buiten de stad begonnen. Op naar Australia Zoo het park van Steve Erwin. Om 07.38 al met bus 61 van Woolloongabba station (alleen even de straat oversteken en dan ben ik er) naar Roma street station, daar op de trein gestapt. En 1 uur en 20 minuten later kwam ik aan in Beerwah, waar ik in een shuttle busje kon stappen die me naar het park bracht. Hier heb ik lekker de hele dag rond gelopen, en natuurlijk naar de krokodillen en dieren shows geweest. Ze hebben in dit park ook een Afrika gedeelde, moet ik zeggen dat ik de savanne in Emmen mooier vind, maar goed was wel mooi aangelegd allemaal,en de temperatuur hier maakt het toch wel weer heel anders. En verder heb je hier koala’s, wombats, kangaroe’s, varanen, hagedissen en veel krokodillen natuurlijk. Ook heb je hier helemaal een Herdenkingsmuur van Steve Erwin. Zijn naam word wel heel erg gebruikt natuurlijk en ja dat is nu eenmaal een goede manier om geld binnen te krijgen. Om 16.30 het shuttle busje weer gepakt naar Beerwah station en weer naar Brisbane terug gegaan. Helaas is mijn weekend alweer bijna voorbij